| Archiefvormer | Estourgie, Ch.M.F.H |
|---|---|
| Andere namen | Charles Marie François Henri Estourgie |
| Archief | 501 Architect Ch.M.F.H Estourgie |
| Soort entiteit | Persoon |
| Type instelling | Particulier |
| Datering | 1884-1950 |
| Plaats | Nijmegen, Oude Stadsgracht 55 (1914-1921) Nijmegen, Javastraat 106 (1921-1950) |
| Geschiedenis | Charles Marie François Henri Estourgie, oprichter en naamgever van het architectenbureau, werd geboren in 1884 in Amsterdam. Al vroeg kwam zijn tekentalent aan het licht. Estourgie wilde graag een opleiding tot kunstschilder volgen, maar zijn vader vond bouwkundig tekenaar een verstandiger keus. Hij kreeg zijn opleiding op het architectenbureau Ed. Cuijpers. Hier kwam hij in contact met de bouwstijl van de Amsterdamse School. In 1912 vestigde Estourgie zich in Nijmegen nadat hij de opdracht gekregen heeft voor de industrieel Frans Jurgens het landhuis Heyendaal te bouwen. Dit landhuis in Neorenaissance stijl was zijn grote doorbraak. In 1914 richt hij zijn eigen bureau op en gaat wonen en werken op adres Oude Stadsgracht 55. In 1921 verhuisde het gezin Estourgie naar villa 'De Plecht' aan de Javastraat 106. Estourgie blijft hier tot zijn dood in 1950 wonen en bureau houden. Door zijn opleiding en achtergrond stond Charles Estourgie in contact met de voornaamste architecten van de Amsterdamse School. Hij heeft deze stroming in Nijmegen geïntroduceerd en lang een warm hart toegedragen. In de loop van de jaren dertig kreeg zijn werk een meer zakelijk karakter en ging invloeden vertonen van de architectuur van W.M. Dudok. Eind jaren dertig bekeerde hij zich zoals veel van zijn Amsterdamse Schoolcollega's tot de Delftse School. Na de dood van Charles senior zette oudste zoon Charles Henri Bernard (1910-1968), het bureau voort. Belangrijke werken van Charles Estourgie in Nijmegen zijn: Huize Heyendaal (1914), Bisschop-Hamerhuis (1923), Meisjespensionaat Mariënbosch (1924), Kamer van Koophandel aan de Mariënburg (1932), Bloemisterij St. Annastraat 338b (1935), C.A.P. Ivensbank in het Hunnerpark (1936) en winkelwoonhuis aan de Pauwelstraat 4 (1949-1950). Bij dat laatste werk was ook zijn zoon Emile François (1916-1989) betrokken. |